Idzie długą leśną ścieżką i pojawia się dziwne światło mieniące się złotem. Nagle niebo ciemnieje, krople deszczu spadają na jego skórę, popychane lekkim wiatrem. Za nim pojawiają się sylwetki i zdaje sobie sprawę, że jest śledzony. Pojawia się słodki i melodyjny śpiew, niemal surrealistyczny. Za ścianą kwiatów jaśminu stoi wróżka. Leży na wodzie, a jej złote włosy pieszczą strumień. Jest zafascynowany i podchodzi do niej, by zebrać krople tego cennego eliksiru. Ale zanim zapadnie noc, musi odejść. Te lasy są równie wspaniałe, co tajemnicze.