Niewidzialne miasto, które zostało zbudowane jako królestwo boskiego drewna. Amfiteatr, zbudowany dla inscenizacji naszych odurzających snów, dla kultu naszej własnej esencji - jako połączenie rytuałów, w których bogactwo jest celebrowane jako religia. Kadzidło, które żarzy się namiętnością w ciemnych oczach. List miłosny tak długi, że mógłby wypełnić całą bibliotekę. Intymność kwitnącej róży, brakująca połówka jabłka, delikatna moc drewna cedrowego, śmiertelna pokusa konwalii. Rzeka namiętności płynąca przez środek miasta. Dojrzały kambodżański oud wkracza w nasz zmysł węchu niczym królowa przemierzająca dwór w towarzystwie gongu, pozostawiając ślad cenniejszy niż złoto. Witamy w Aleksandrii: najpiękniejszym oblężeniu w historii.